O Λούλης, ο Ντορής και ο Κίτσος. Είναι τρία από τα 45 άλογα της περίφημης θεσσαλικής φυλής που ζουν ελεύθερα στα 300 στρέμματα του αγροκτήματος του Δημήτρη Δήμου, στην Αύρα της Καλαμπάκας.
Η συγκεκριμένη φυλή απειλείται με εξαφάνιση (ο αριθμός τους συνολικά δεν ξεπερνά τα 450) και ο 61χρονος ιδιοκτήτης τους έχει βάλει στόχο ζωής τη διάσωσή τους.
Στο επίγειο παράδεισο της Αύρας, τα μικρόσωμα άλογα βόσκουν ελεύθερα (τα βοηθούν κυρίως το χειμώνα δίνοντάς τους κριθάρι για να τραφούν), δεν κοιμούνται σε στάβλους, αλλά όπου θέλουν εκείνα, πολλαπλασιάζονται ελεύθερα, αντέχουν ακόμα και στις χαμηλές θερμοκρασίες. «Δεν είναι ζώα-εργάτες, ούτε άλογα-μηχανές, από διασταυρώσεις για να τρέχουν στο ιππόδρομο. Χρησιμοποιούνταν κυρίως για ίππευση.
Κάλπαζαν υπερήφανα μέσα στο θεσσαλικό κάμπο και στις πλαγιές των βουνών και γίνονταν αντικείμενο θαυμασμού για την ταχύτητα και το παράστημά τους», λέει στον ΕΤ.Σ ο κ. Δημήτρης Δήμου.
Η σχέση ανθρώπου και αλόγου είναι συγκλονιστική. «Είναι μια γηγενής φυλή, που έχει ρίζες στην ομηρική εποχή, με δικό της, ξεχωριστό χαρακτήρα. Εχουν ανεπτυγμένη ευφυΐα. Καταλαβαίνουν τις προθέσεις σου με μια ματιά. Ανταποδίδουν τη στοργή που τους δίνεις».
Ο κ. Δήμου νιώθει έντονα αυτή τη σχέση. Οταν μιλά για τα άλογά του, τα μάτια του «φωτίζουν» από το πάθος. Παιδί αγροτικής οικογένειας, κατάφερε να σπουδάσει Oικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δούλεψε ένα χρόνο ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση, αλλά ως ανήσυχο πνεύμα στράφηκε στον επιχειρηματικό τομέα. Εκανε μια αντιπροσωπία αυτοκινήτων, αλλά λόγω κρίσης, αρχές της δεκαετίας του ’80, στρέφεται στην κτηνοτροφία. Παράλληλα κάνει τη δική του οικογένεια και αποκτά δυο κόρες. Εισάγει από τη Γαλλία μοσχαράκια για πάχυνση. Αργότερα μόνο για σφαγή. Η εμπειρία του τού δίδαξε τη ζωοτεχνία παράλληλα με τη μελέτη πολλών σχετικών συγγραμμάτων.
Σπάνιες φυλές αγελάδων και προβάτων τού κεντρίζουν το ενδιαφέρον, τις προστατεύει, φροντίζοντας για την αναπαραγωγή τους, και για την εμπορία του κρέατος, φυσικά.
«Ως Θεσσαλός, επιθυμία μου ήταν να μη χαθούν τα θεσσαλικά άλογα. Η γνώση μου για τα αυτόχθονα ζώα και το συναίσθημα με έκαναν να ασχοληθώ με τη διάσωσή τους».
ΜΠΟΓΑΤΣΟΣ ΚΩΣΤΑΣΗ συγκεκριμένη φυλή απειλείται με εξαφάνιση (ο αριθμός τους συνολικά δεν ξεπερνά τα 450) και ο 61χρονος ιδιοκτήτης τους έχει βάλει στόχο ζωής τη διάσωσή τους.
Στο επίγειο παράδεισο της Αύρας, τα μικρόσωμα άλογα βόσκουν ελεύθερα (τα βοηθούν κυρίως το χειμώνα δίνοντάς τους κριθάρι για να τραφούν), δεν κοιμούνται σε στάβλους, αλλά όπου θέλουν εκείνα, πολλαπλασιάζονται ελεύθερα, αντέχουν ακόμα και στις χαμηλές θερμοκρασίες. «Δεν είναι ζώα-εργάτες, ούτε άλογα-μηχανές, από διασταυρώσεις για να τρέχουν στο ιππόδρομο. Χρησιμοποιούνταν κυρίως για ίππευση.
Κάλπαζαν υπερήφανα μέσα στο θεσσαλικό κάμπο και στις πλαγιές των βουνών και γίνονταν αντικείμενο θαυμασμού για την ταχύτητα και το παράστημά τους», λέει στον ΕΤ.Σ ο κ. Δημήτρης Δήμου.
Η σχέση ανθρώπου και αλόγου είναι συγκλονιστική. «Είναι μια γηγενής φυλή, που έχει ρίζες στην ομηρική εποχή, με δικό της, ξεχωριστό χαρακτήρα. Εχουν ανεπτυγμένη ευφυΐα. Καταλαβαίνουν τις προθέσεις σου με μια ματιά. Ανταποδίδουν τη στοργή που τους δίνεις».
Ο κ. Δήμου νιώθει έντονα αυτή τη σχέση. Οταν μιλά για τα άλογά του, τα μάτια του «φωτίζουν» από το πάθος. Παιδί αγροτικής οικογένειας, κατάφερε να σπουδάσει Oικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δούλεψε ένα χρόνο ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση, αλλά ως ανήσυχο πνεύμα στράφηκε στον επιχειρηματικό τομέα. Εκανε μια αντιπροσωπία αυτοκινήτων, αλλά λόγω κρίσης, αρχές της δεκαετίας του ’80, στρέφεται στην κτηνοτροφία. Παράλληλα κάνει τη δική του οικογένεια και αποκτά δυο κόρες. Εισάγει από τη Γαλλία μοσχαράκια για πάχυνση. Αργότερα μόνο για σφαγή. Η εμπειρία του τού δίδαξε τη ζωοτεχνία παράλληλα με τη μελέτη πολλών σχετικών συγγραμμάτων.
Σπάνιες φυλές αγελάδων και προβάτων τού κεντρίζουν το ενδιαφέρον, τις προστατεύει, φροντίζοντας για την αναπαραγωγή τους, και για την εμπορία του κρέατος, φυσικά.
«Ως Θεσσαλός, επιθυμία μου ήταν να μη χαθούν τα θεσσαλικά άλογα. Η γνώση μου για τα αυτόχθονα ζώα και το συναίσθημα με έκαναν να ασχοληθώ με τη διάσωσή τους».
Βοηθά κι άλλους
Βοηθά ηλικιωμένους ιδιοκτήτες θεσσαλικών αλόγων με την παροχή ζωοτροφής, ώστε να κρατήσουν τα ζώα τους. Αγοράζει και μετά από λίγα χρόνια αρχίζει και να πουλά σε όσους ενδιαφέρονται.
Το αγρόκτημά του το επισκέπτονται μαθητές από σχολεία της Θεσσαλίας. «Τα παιδιά ενθουσιάζονται», λέει. Τώρα αναζητά χορηγούς, γιατί θέλει την Ημέρα του Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου) να εκθέσει σε κεντρικό σημείο της Αθήνας 25 άλογα-εκπροσώπους των αυτόχθονων ελληνικών φυλών.
Ελεύθερος Τύπος, Σάββατο 21/02/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου